Villa Łowcy

- Na dole masz salon gier jak chcesz. Bilard, automaty, pinball. Cokolwiek zechcesz- pokierowałem go do salonu gier. Pokierowałem, mam na myśli powiedzenie jak dojść tam. W końcu wybrał sobie niezły moment nie powiem. Zdegraduje go za to...
- A no pakiet premium, w końcu goście lubią sobie czasem coś obejrzeć- ziewnąłem- sorry ja muszę się zdrzemnąć. Nie spałem od dwóch dni. A jak z tym salonem będzie mało, to możesz pójść popracować w ogródku, albo skosić trawnik- miałem nadzieję, że nie znajdzie dziewczyny.

Całą noc spędziłem w salonie gier oraz skosiłem trawę. Nie byłem zmęczony. Gdy zaczęło świtać zaczął trenować na podwórku jak to było każdego dnia. Prędkość ataku Blitzkrugerem jaką wyćwiczył była oszołamiająca, a styl nie należał do najzwyczajniejszych. Poruszał się dosyć sprawnie więc jego ataki wyglądały już na wyćwiczone do perfekcji. Jednak uczyłem się także nowych ataków więc nie stałem na jednym poziomie lecz ciągle się rozwijałem

Gdy Vell wyszedł z pokoju, szybkim ruchem wyszła spod łóżka. - P-przepraszam, jednak stworzyłam Ci troszkę kłopotów. - Zarumieniona spojrzała się w jego oczy. Delikatnie usiadła na brzegu łóżka wpatrując się w podłogę. -Może nie będę Ci przeszkadzać? Wyśpisz się przynajmniej. -Lekko odwróciła się w jego stronę, aby chociaż trochę go zobaczyć.

Lekki się zdziwiłem, że Vellrad wbił mi do pokoju. Jednak na szczęście dał się oddelegować. Dziewczyna cała się rumieniła. Jej naprawdę może zależeć. Czas to dobrze rozegrać, w końcu nie chcemy żeby dziewczyna rozchwiała się emocjonalnie. W sumie też niby coś tam czułem, ale zapomniałem już jak to się wyraża. Spojrzałem jej w oczy i powiedziałem miłym głosem.
- Nie stwarzasz mi kłopotów. Możesz tu przebywać tak długo jak zechcesz- powiedział nadal miłym głosem- to, że mi się chce spać to był tekścik, żeby go spławić. Jak chcesz możesz się tu położyć znowu. Widziałem, że całkiem wygodnie Ci było, oraz że czułaś się trochę lepiej- położyłem się na boku i czekałem na reakcję dziewczyny.

Dziewczyna zdziwiła się na reakcje chłopaka, był dla niej taki miły. -Naprawdę? Jednak mimo wszystko nie chciałabym abyś nagle miał mnie dość. - A naprawdę miała nadzieje że od tak się mu nie znudzi, nie wiadomo z jakiego powodu, bardzo jej zależało na tym, aby wszystko potoczyło się jak najlepiej. Dziewczyna spojrzała na chwilę w dół, po czym położyła się obok chłopaka, jednakże tym razem bliżej niż wcześniej. Delikatnie wtuliła się w jego ciepłe ciało, w tej odległości mogła swobodnie wyczuć jego bicie serca. Już wcześniej zauważyła że chłopak nie ma nic na sobie, ale jej to nie przeszkadzało, nawet w jakimś sensie ją to pociągało. -Ciesze się. -Uśmiechnęła się wdychając zapach perfum chłopaka, co prawda nie tyle co perfum, a jego samego. Po krótkiej chwili przymknęła na moment oczy.

Przytuliłem dziewczynę. Była taka ciepła i miła w dotyku, aż trudno uwierzyć, że to był potwór. Czułem jej słodki zapach. Pogłaskałem ją delikatnie po głowie i spojrzałem na nią. Zależało mi na niej, chciałem aby czuła się jak najlepiej. Była całkiem słodka, a zarazem taka niewinna. Była lekko speszona, że niby sprawia mi jakiś kłopot. Wręcz przeciwnie.
- Nie będę miał Cię dość. W końcu jesteś moim gościem oraz kimś ważnym- powiedziałem i odgarnąłem jej kosmyk włosów, który opadł na jej twarz. Kosmyk pięknych pastelowych włosów.
- Zapytam wprost, bo patrząc po twojej reakcji oraz tym jak spoglądasz na mnie. Czujesz coś do mnie?- zapytałem obejmując ją. W sumie nie zapytałem, a raczej wyszeptałem do ucha. Leżeliśmy sobie tak razem na jednym łóżku. Przytulała się do mnie. Miała do mnie zaufanie i szukała zapewne bliskości ze mną. Może to być całkiem dobre doświadczenie. Może warto dać dziewczynie szanse?

Niewinnym wzrokiem spojrzała w oczy Antha, był dla niej taki czuły. -Czyżby coś do mnie czuł?-Pomyślała sobie. Po chwili nawet odgarnął jej kosmyk włosów. Podobało jej się to w jaki sposób się z nią obchodzi, po raz pierwszy jakiś człowiek był dla niej taki czuły, a teraz nawet nie był to byle jaki człowiek. -Kimś ważnym? -Zapytała się go niepewnie patrząc w jego oczy. - No i.. Huh..Czy czuję coś do Ciebie? -Dziewczyna cała się zarumieniła, spojrzała w dół ponieważ nie wiedziała czy odpowiedzieć. Tym pytaniem chłopak ją naprawdę mocno zawstydził. Jednak po chwili namysłu odpowiedziała -No... tak. N..Nie bądź na mnie zły... -Spojrzała się w jego oczy z przerażeniem, czy chłopak przypadkiem przez to jej nie znienawidzi.

Cała się zarumieniła i zakłopotała na ostatnie pytanie. Była wtedy jeszcze bardziej słodka niż zwykle. Trafiłem w dziesiątkę. W jej oczach widać było strach, w moich było widać coś innego. Może to początek rodzącej się miłości? Jednak była we mnie zakochana, co potwierdziła jej późniejsza odpowiedź. Lekko przysunąłem twarz do jej twarzy i złożyłem na jej ustach delikatny pocałunek. Taki z uczuciem, delikatny i miły. W sam raz dla delikatnej dziewczyny. Czyli to było takie uczucie?
- Nie jestem na Ciebie zły. Wystarczyło mi powiedzieć wcześniej- powiedziałem obejmując ją czule. Czułem jak powoli przyśpiesza jej puls. Czułem, że staje się szczęśliwa. Dam jej szansę, bo wygląda na tą, która zasługuje na uczucie.

Wróciłem do Domu wziąłem jeszcze raz prysznic i wyszedłem na miasto
Z.T

Niespodziewanie chłopak ucałował jej usta, oczywiście mimo wielkiego zdziwienia odwzajemniła jego pocałunek, właściwie bardzo się cieszyła z tego co ją właśnie spotkało. Jednak po małej chwili, zapytała się go -Właściwie... Dlaczego miałam mówić wcześniej? -Nadal z rumieńcami na twarzy spojrzała się w jego oczy, które jej się bardzo podobały. -Bałam się że mnie odrzucisz.. -Cichutko wyszeptała, przysuwając się do chłopaka jak najbliżej mogła całym swoim ciałem, a następnie dała swoją dłoń na jego klatkę piersiową - tym sposobem mogła wyczuć bicie jego serca, które zdawało się troszkę przyśpieszać. Chciała być jak najbliżej niego, przy nim czuła się po prostu bezpiecznie.

Bała się, że odrzucę ją? W sumie to uzasadnione, ponieważ przeżyła tą nieszczęśliwą miłość. Nic dziwnego, że bała się wyznać uczuć. Czas chyba jej okazać trochę uczucia. Spojrzałem w jej piękne oczy. Utonąłem na moment w nich. Są takie piękne, jak ona sama. Potem przylgnęła do mnie całym ciałem. Swoim ciepły i aksamitnie delikatnym ciałem. Położyła dłoń na mojej klatce piersiowej. Poczuła zapewne bicie mojego serca, które przyśpieszyło. Byłem podniecony. W końcu jaki facet by nie był? No może jakiś impotent czy coś. Dziewczyna bardzo się do mnie zbliżyła emocjonalnie. Nie mogę jej pod żadnym pozorem zranić.
- Nie śmiałbym Cię odrzucić- uspokoiłem ją- Wysłuchałbym Cię, ponieważ czuję się podobnie. Dawno, bardzo dawno nie czułem tego uczucia. Ponad 15 lat na dobrą sprawę. Cały czas żarła mnie nienawiść i obowiązek jako łowca, jednak przy tobie czuje się inaczej. Czuje, że mogę zapomnieć o tym... Chociaż na moment- przysunąłem usta ponownie i dałem jej drugiego całusa. Ten był z większym uczuciem. Z pasją oraz namiętnością, czymś czego potrzebowała.

Naprawdę zawstydzona, uważnie słuchała chłopaka. Po chwili gdy Anth po raz kolejny dał jej całusa odwzajemniła go, przy tym przyciągając chłopaka na siebie. Czuła od niego ciepło, którego od zawsze potrzebowała. Chciała spędzić z nim jak najwięcej czasu, czuła że jest on po prostu wyjątkowy. -Nie byłam pewna... - Cichutko wyszeptała. -Ale cieszę się... że uważasz tak a nie inaczej. Gdybym wiedziała wcześniej na pewno bym Ci powiedziała. Ale też tym lepiej że powiedziałam to w tym momencie. - Po tych słowach dziewczyna delikatnie drugą swoją dłoń dała na jego policzek i zaczęła wpatrywać się w jego cudowne oczy. Ta chwila dla niej mogłaby trwać wiecznie, czuła powoli przyśpieszający puls chłopaka. -Wiesz ... zależy mi na tobie. -Cichutko wyszeptała.

Dziewczynie chyba podobał się pocałunek. Nawet bardziej się w niego zaangażowała. Chciałem spędzić z nią też więcej czasu. Była na swój sposób wyjątkowa. Byliśmy jak dwie bratnie dusze, które zostały opuszczone. Zranione. Ja przez morderstwo moich bliskich, ona przez nieszczęśliwą miłość. Teraz jednak mieliśmy siebie. Patrzyliśmy sobie w oczy, leżeliśmy obok siebie. Położyła na moim policzku swoją dłoń, zapewne chciała, aby ta chwila trwała.
- Mnie także- powiedziałem- jesteś jedną z tych osób, na których mi bardzo zależy. Mimo, że znam Cię dosyć krótko, to czuje, że jesteśmy podobni do siebie. Oboje mieliśmy trudne przeżycia i oboje byliśmy zranieni- położyłem jej rękę na policzku- co sądzisz o tym, żebyśmy zostali razem?- zapytałem patrząc się w jej oczy. Widać w nich było szczęście oraz lekkie zawstydzenie- jesteś piękna. Niesamowicie piękna- powiedziałem przytulając ją. Czułem jej kobiecy zapach. Tą łagodność i niewinność. Znowu przyśpieszył mi puls. Dlaczego tak się dzieje?

Chłopak ją pociągał, nawet za bardzo. Nie wiedziała co by się stało, gdyby się nie powstrzymywała... Chociaż w podświadomości tego naprawdę chciała. Po słowach wypowiedzianych przez chłopaka, ucieszyła się.. Była po prostu dzięki niemu szczęśliwa, jak nigdy wcześniej. Jednak gdy usłyszała pytanie, cała się zarumieniła i zawstydziła. W naturze właśnie bardzo łatwo ją zawstydzić, mimo wszystko przy Anth'u nie powstrzymywała tego co naprawdę czuje. -N..Naprawdę? Chciałbyś być ze mną? Nawet nie wiesz jak się ciesze. -Wtuliła się w chłopaka, licząc że to on przejmie inicjatywę. Naprawdę nie wiedziała co może w takiej sytuacji zrobić, w końcu była tylko delikatną dziewczyną, nie można było wiele od niej wymagać w zawstydzających sytuacjach. Przymknęła na dłuższą chwilkę swoje oczy.

+18
Antharas czuł się po prostu świetnie wewnątrz Taigi. Chciał coraz więcej i więcej. Poczuł, że dziewczyna osiąga szczyt tak jak powoli on dochodził do swojej granicy. Instynktownie poruszały się ich ciała. Dziewczyna ruszała biodrami, a on poruszał się coraz szybciej. Powoli odczuwał zmęczenie. Cały czas całował się z nią, cały czas ich języki toczyły bój, co wzmagało jeszcze bardziej podniecenie obojga. Czuł tylko rozkosz oraz chęć bycia z tą kobietą do końca swoich dni. Co tu dużo gadać zakochał się biedaczyna. - Taiga, ja już jestem u kresu- szepnął jej na ucho- zakończymy to razem?- zapytał spoglądając jej w oczy. W jej oczach było widać radość i szczęscie, tak jak w jego. Wreszcie czuł, że żyje... W końcu nadszedł ten moment kiedy oboje nie wytrzymali i ich płyny zmieszały się z sobą. Taiga cały czas go wewnątrz ściskała.
- Kocham Cię- nachylił się nad nią i pocałował ją. Był naprawdę szczęśliwy, po czym położył głowę na jej piersiach i przymknął oczy.

Gdy oboje razem doszli, dziewczyna przez chwile usiłowała ustabilizować swój oddech. Po krótkiej chwili wtuliła swojego ukochanego w siebie. -Też Cię Kocham -Powiedziała z uśmiechem na ustach.-Może weźmiemy prysznic? Wiem że jesteś zmęczony, ale można by się odświeżyć. -Niewinnym wzrokiem zerknęła na Anth'a -Oczywiście do niczego Cię nie zmuszam. -Przez głowę dziewczyny przechodziły tysiące myśli. Była rozkojarzona. Już prawie 4 nad ranem a oni nie zdążyli się nawet przespać, nie chodziło tu nawet o nią, tyle że martwiła się czy jej ukochany będzie miał siły na nowy dzień. Swoje dłonie wsunęła w jego włosy, uwielbiała je, dodawały mu uroku osobistego.

Antharasowi absolutnie nic się nie chciało, lecz propozycja prysznica była nader kusząca. W końcu trzeba się odświeżyć. Jest 4 rano, a za jakieś 3-4 godziny trzeba wstać na śniadanie. W sumie czemu nie. Czuł bicie serca swojej partnerki. Biło szybko, a jej oddech powoli się ustabilizował. On sam nawet powoli wyrównywał oddech. Zmachał się i to bardzo przy tym.
- Z wielką chęcią wezmę z tobą prysznic- powiedział całując jej pierś. Była taka miękka i ciepła, a efekty zabaw były nadal widoczne. Dziewczyna bawiła się jego włosami. Chyba je lubi.
- Lubisz moje włosy prawda?- zapytał spoglądając jej w oczy. Zebrał w sobie resztki siły, aby ją podnieść i pójść z nią pod prysznic. Odkręcił wtedy ciepłą wodę i oparł ją o ścianę, pod prysznicem zaczął się z nią całować. Nie miał jej dość, po prostu chciał z nią być. Była pierwszą osobą, którą pokochał prawdziwie. Stali tak razem, a krople z prysznica leciały na nich. Ciepła woda obmywała ich ciała splecione w miłosnym uścisku. Na moment przerwał całowanie.
- Nie sądziłem, że będzie mi z tobą, aż tak dobrze. Zwłaszcza, że to był twój pierwszy raz i oddałaś go zwłaszcza mnie. Takiemu zwykłemu człowiekowi- powiedział patrząc Taidze w oczy, potem wrócił do całowania. Następnie zaczął brać prysznic z nią.