Villa Łowcy

Antharas pomógł jej zawiązać szlafrok i w tym momencie nadział się na pułapkę dziewczyny. Przytuliła go, a on ją. Trzymał ją na tyle blisko siebie, że ich ciała znów się stykały. Wyczuwał jej puls, a ona jego. Był przyśpieszony. Delikatnie odgarnął jej piękne włosy z twarzy i dał całusa. Następnie zawiązał jej szlafrok.
- Chodź kochanie, bo Vellard nam z głodu umrze- powiedział uśmiechając się do niej. Zjechał lekko rękoma do jej talii i dotknął brzucha, który kiedyś mógłby nosić jego potomka. Uśmiechnął się jeszcze raz i zaczął z nią iść w kierunku windy.

Wpadłem do domu z swoim krukiem na głowicy od Blitzkrugera, zacząłem się rozglądać za nimi. Byłem bardzo głodny. Jakoś tutaj cicho. Pomyślałem stojąc na korytarzu.

Po przytuleniu przez Anth'a, czuła jego puls... z niewiadomego dla niej powodu był przyśpieszony, czyżby jej chłopak odczuwał jeszcze skutki tego co się nie tak dawno wydarzyło? Po otrzymaniu buziaczka od swojego chłopaka, ten zawiązał jej szlafrok.. -Uśmiechnęła się delikatnie po czym dała mu buziaka w czółko. Uwielbiała to, jak się o nią troszczy. Po krótkiej chwili poczuła dotyk dłoni partnera na jej brzuchu, czyżby się nad czymś zastanawiał? Nie ważne. I tak była zadowolona z tego co się dzieje w jej życiu. Złapała Anth'a za rękę i zaczęła iść za nim w stronę windy. Zastanawiała się czy Vell już wrócił.

Dziewczyna pewne nie załapała o co chodziło Anthowi. Udali się do windy razem. Niczym osoby bliskie, trzymając się za rękę i z pogodą w sercach. Patrzył na nią jak na swoją boginię. Wielbił ją i kochał nad życie. Weszli razem do windy, nacisnął przycisk, przytulił swoją ukochaną i zaczęli jechać w górę. Jego puls powoli uspokajał się. Gładził ją po jej pięknych pastelowych długich włosach, a kiedy przylegała do niego ciałem to czuł jej bliskość. Położył drugą rękę na jej brzuchu i tak jechał. Jakby na coś czekał. Był zamyślony i jechał windą. W końcu dojechała na górę, drzwi się otworzyły. W głowie miał wiele myśli. Przeważnie tych o przyszłości ich. O tym czy dobrze się stało, że znalazł kobietę swojego życia.

Poszedłem do kuchni zobaczyć czy może oni tam są. Głodny jestem zjadłbym coś. Gdy doszedłem do kuchni, rozejrzałem się. Spojrzałem na kruka, który też się rozglądał, było to dla niego nowe miejsce.

Gdy weszli do windy i ona ruszyła, dziewczyna delikatnie się przestraszyła.. jednak jej chłopak nagle ją uspokoił i przytulił do siebie, czuła jego bliskość i to ją uspokajało. Nagle poczuła dotyk dłoni chłopaka na swoim brzuchu, czyżby czegoś oczekiwał? Prawdopodobnie rozmyślał nad tym czy mogliby mieć dziecko. Dziewczyna delikatnie się uśmiechnęła. Gdy już dojechali na górę i winda się otworzyła, złapała swojego ukochanego za dłoń i wyciągnęła z windy. Skierowali się w stronę kuchni, Vell prawdopodobnie już tam czekał.

Wyszliśmy z windy razem, trzymając się za ręce. Zapewne dziewczyna połapała się o co mi chodziło wtedy w windzie. Szliśmy razem przez korytarze mojej rezydencji. Moje myśli krążyły wokół minionej nocy oraz tego co się teraz stało. Nawet nie zauważyłem kiedy dotarliśmy do kuchni, a tam czekał na nas Vell, ze swoim... krukiem? Skąd on ma kruka? A nie ważne. Dziewczyna nadal trzymała mnie za rękę, co przez niego mogłoby być uznane, za pewien sygnał. W dodatku ja byłem bez koszulki w samych spodniach, a dziewczyna w szlafroku oraz z rozczochranymi włosami. Równie dobrze mogliśmy przed chwilą wstać, lecz wiedzieliśmy że było inaczej.
- Yo, widzę, że zgłodniałeś i sam znalazłeś kuchnie bez moich instrukcji?- w sumie nie podawałem mu gdzie jest kuchnia. Więc zakładam, że pewnie poszukiwał jej jak zgłodniał. Tylko na cholerę mu ten miecz?

- Wiesz co ? Zgłodniałem ale dopiero wróciłem. Byłem tak głodny, że intuicyjnie trafiłem do kuchni - Zauważyłem, że trzymają się za ręce do tego nie są ubrani. Coś chyba musiało się dziać. Delikatnie się zaśmiałem - Nie ma mnie tylko noc, a ty już się bawisz ? Serio nie wiem co się działo, ale tak to wygląda - uśmiechnął się i kruk zakraczał - Może tutaj zostać ? Zapomniałem o nim i szybko poleciałem go nakarmić, trochę się obraził, ale widać już chyba się nie gniewa. - zaburczało mi w brzuchu - tak w ogóle skosiłem Ci trawnik i co jest do jedzenia bo umieram

Gdy zobaczyła Vellarda wraz z krukiem na ramieniu automatycznie zrobiła krok do tyłu, dziewczyna nie przepadała za ptaszyskami. -Vell, jeszcze jeden taki głupi komentarz a Cię uduszę biustem. -Uśmiechnęła się zadziornie. Poza tym uwielbiała dokuczać Vellardowi, fajnie się irytował. Po krótkiej chwili mimowolnie odwróciła się od Vell'a i wtuliła się w Anth'a patrząc mu w oczy, tak o, po prostu nie miała zbytnio siły.

Co on sobie wyobraża? Zdegraduje go chyba. Trafił na głodniaka tutaj? W sumie coś chyba zostało ze śniadania, to może sobie zrobić. Albo, szef uraczy go "specjalnym" omletem. Taiga wtuliła się we mnie i spojrzała w oczy. Przytuliłem ją do siebie, zerknąłem na nią, uśmiechnąłem się. Wzrokiem wróciłem do Vella
- Powiedzmy, że możesz mieć rację z tą nocą. A i przy okazji mamy speca od ciężkiego sprzętu.
Spojrzałem na kruka. Paskudne ptaszysko, ale co mi szkodzi. Jak będzie po nim sprzątał i go pilnował to czemu nie?
- Możesz go zatrzymać, tylko masz po nim sprzątać i nim się zajmować- powiedziałem tonem rodzica, który poucza dziecko. Skosił trawnik? To się chyba bardzooo nudził.
- Dziękuje. Dzięki tobie ogrodnik ma w tym miesiącu wolne a ja nie muszę płacić. Jeżeli chcesz mogę ja coś dorobić, albo możesz zjeść sobie resztki ze śniadania. Jakiś omlet dodatkowy się chyba ostał- w sumie ostał, bo w międzyczasie kiedy robiłem sobie i Taidze jedzenie to przyrządziłem także swojemu podwładnemu. Dobry szef pamięta o pracownikach. Niepokoi mnie tylko to co sobie pomyśli, kiedy widzi spooksa klejącego się do mnie. W sumie mam to w dupie. Przytuliłem ją do siebie.

Hmm... w sumie to może i dobrze. Uśmiechnął się - To Wam szczęścia życzę, a tą przyjemność Taiga zostaw dla Antharasa - uśmiechnąłem się do niej, przyzwyczaiłem się do dogrywek z jej strony. Tak naprawdę jest to zabawne, lubię się z nią droczyć. - Miło, to jest nas już 3 - Zawsze nas więcej, organizacja się powiększa . On myśli, że nie będę sprzątać po nim ? Oczywiście, że będę - Dzięki, wiadomo, że będę się nim zajmował - Kruk zakraczał. Hmm... nie będę chyba go męczył za bardzo. Sam sobie coś zrobię. - A zrobię sobie coś, to później pokażesz mi jeszcze co gdzie się znajduje w tym domu ?

-Hee? Szczęścia? -Spojrzała się na niego z nadymanymi policzkami, dalej wtulając się w Anth'a. Vell mimo swojego zachowania w pewien sposób był dla niej zabawny, a ona sama przy nim zachowywała się jak małe, rozpieszczone przez Anth'a dziecko. -Która jest już godzina? -Ziewnęła delikatnie się przeciągając, ze wzrokiem utkwionym w oczach partnera. Ciekawie wyglądał tak bez koszulki, w samych spodniach.. tuląc taką niziutką osóbkę, właściwie to uroczo.

Ta dwójka chyba bardzo lubi sobie dogryzać. Nic dziwnego. Może Vell poczuł się zazdrosny? A może on jest... Homo... Antharas widział wtedy ponurą wizję w swojej głowie. Jego twarz nie okazywała żadnych emocji w tym momencie. Taki poker face.
- Szczęście nie jest potrzebne, jeśli ma się umiejętności- powiedział łowca odpychając od siebie myśl o uke Vellardzie. Skupił się teraz na tym, że organizacja się rozwija. Coraz więcej osób dołącza do niej. Ciekawe jak duża będzie?
- Istotnie lubię takie pieszczoty- pogłaskałem Taige po głowie i przytuliłem do siebie mocniej. Spojrzałem na moment w jej oczy, które były we mnie wpatrzone. Ziewnęła i delikatnie się przeciągnęła przywierając trochę bardziej swoim ciałem do niego.
- Później mogę Ci pokazać co i jak. Naszego nowego technika już wprowadziłem w temat tego co jest pod rezydencją. Zapewne tobie też się to spodoba- powiedział i spojrzał na zegarek wiszący na ścianie. Była godzina 10.34. Pogłaskałem swoją ukochaną po głowie- 10.34 słoneczko- z ust Antharasa dla osób, które nie były z nim blisko dziwnie to musiało brzmieć.

- Dobra, nie ważne - Śmieje się i zaglądam do lodówki. - To jak zjem czy jakoś później ? - Robi sobie kanapki. Gdy je zrobiłem zacząłem je konsumować.

Dziewczynie przez głowę przebiegła myśl, że Vellard może być homo. Czyżby był zazdrosny o Antha? Tym lepiej. Wykorzysta to. -Mimo wszystko zmęczona jestem -Wymruczała patrząc się w podłogę. -To idziemy oprowadzać Vell'a? Chętnie poobserwuję jak on zareaguje na jego stanowisko pracy. -Zerknęła na zajadającego się kanapką -Smacznego. -Wmruczała. Szczerze zdziwiła się że cały dzień nie było Vella a tak nagle się pojawił.

Taiga chyba nie za bardzo chciała się oderwać od Antha, więc zapewne oprowadzi go razem z nią. Spojrzał na nią przytulił ją, następnie podał jej rękę i zaczął iść w kierunku przejścia do podziemi.
- Chodź. Kanapkę możesz wziąć ze sobą- powiedziałem do Vella. Zastanawiało mnie co on robił w nocy? Nie ważne. Nie wnikam. Zapasową kartą otworzyłem przejście. Przyjechała winda. Weszliśmy do windy, nacisnąłem guzik. Ponownie spojrzał na zmęczoną Taige
- Jak chcesz to potem możemy się położyć i zdrzemnąć trochę, a Vellard w tym czasie ogarnie co i jak- powiedział głaszcząc swoją ukochaną po głowie. Widać było, że łowca darzy ją uczuciem. Szczególnym uczuciem.

- Dziękuję - Uśmiechnąłem się - No dobra, ale już kończę - Właśnie zjadłem ostatni kawałek kanapki. Idę za nim i wchodzę do windy. Ciekawe jak wyglądają te podziemia. Poprawiam Blitzkrugera. Kruk usiadł mi na ramię.

Gdy jej ukochany złapał ją za rękę zaczęła iść z nim w kierunku windy. Gdy już do niej weszli przypomniała jej się wcześniejsza sytuacja w niej. -Nie chcę spać. -Wymruczała cicho opierając się o ścianę windy. Po krótkiej chwili namysłu zapytała -Ja będę musiała z nim pracować w tym samym miejscu? -Spojrzała na jego miecz, wyglądał jakby służył do rozdziewiczania czy czegoś takiego.. Sama aż się bała co on nim robi.

Winda jedzie na dół. Atmosfera stała się cięższa niż była poprzednio. Vellard dokończył kanapkę, a Antharas miał mroczną wizję tej współpracy. Wiedział, że to się źle skończy.
- Jak tam chcesz- powiedział opierając się o ścianę windy.
- No niestety będziesz musiała z nim pracować tam na dole. W sumie też tam będę pracował- powiedział. W tym czasie winda dojechała na dół. Antharas wyszedł oczekując na Taige, aż do niego dołączy.
- Victis- krzyknął. Usłyszeliście dźwięk systemów obronnych, które są rozbrajane. Zacząłem oprowadzać Vella po hangarze z ciężkim sprzętem oraz prototypami. Następnie skierowałem się w stronę drzwi, w których była sala z serwerami oraz kwatera główna Welsch Dragon. Ściany nie były już obite samym metalem. Było tu bogato. Piękne hebanowe ściany, zdobione dębowe drzwi. Na podłodze czerwony dywan oraz wiele pomieszczeń.
- Tutaj są kwatery organizacji- wskazałem na drzwi obok. Każde wyglądały tak samo. Wskazałem następnie na masywne drzwi obite stalą- a tam jest sala treningowa- wskazałem na kolejne- tam jest pokój odpraw- wskazałem na kolejne drzwi- a tam łazienki.

- Miło mi z panią pracować - Uśmiechnąłem się do niej. Dokładnie zapamiętuję co gdzie sie znajduje, pewnie jeszcze zdarzy mi się nie trafić od razu tam gdzie trzeba, ale po części wiem co gdzie jest. - Co do tego co krzyknąłeś, to każdy musi znać to hasło, tak ? - spojrzałem na niego. Mój kruk także obserwuje co gdzie jest, w końcu to nowe miejsce dla niego. - Podoba mi się, zapewne moje stanowisko będzie raczej w pokoju odpraw lub w kwaterach organizacji ?

Jak tylko wyszli z windy, Taiga złapała Antharasa za rękę "wtulając" ją w siebie. Nie była zbyt zainteresowana teraz tym co się do niej mówi. Była dość marudna. Chciałaby już coś porobić. -Teoretycznie, dość często będę Cię odwiedzać -Spojrzała oczkami na swojego partnera. - Hmm.. Ale dokładnie co będę musiała robić? -Zamyśliła się słuchając o czym rozmawiają chłopaki. Vell przy Anth'u wyglądał całkiem.. jak dziecko. Zaśmiała się cicho rozglądając się dookoła.

- Każdy ma swoje określone hasło. System reaguje na głos danej osoby oraz hasło jakie podaje. Takie jest moje i reaguje tylko na moje aktualnie. Dzięki temu można łatwo wykryć kto ostatni tu wchodził- Taiga wtuliła się w rękę Antharasa. Prowadził ich, a następnie otworzył drzwi od sali ćwiczeń. Było to pomieszczenie całkowicie obite metalem. Znajdowały się tu 2 pomieszczenia. Jedno z panelem sterowania, a drugie do ćwiczeń.
- Twoje stanowisko będzie w pokoju odpraw, albo w twojej prywatnej kwaterze gościnnej- odpowiedział na pytanie Vellarda. W sumie to nie miał za bardzo jakiegoś specjalnego pomieszczenia dla wyższych rangą. Po prostu było mieszkanie. Uśmiechnął się do dziewczyny kiedy ta powiedziała, że często będzie z nim spędzać czas. Następnie rzekł- twoim zadaniem jako technika jest zajmowanie się całym tym sprzętem oraz w pewnych przypadkach ewakuacja członków organizacji.

Gdy usłyszała czym się będzie zajmować pomyślała sobie, że fajnie by było na złość zostawić Vellarda przy ewakuacji. Ciekawie jaką by miał minę gdyby się wydostał już.-Vell, nie zostawię Anth'a z tobą, jeszcze go zgwałcisz..W końcu ponoć jesteś homo.. Więc najzwyczajniej w świecie posłucham twojego marudzenia czy czego tam na ten temat.. -Mruknęła i jeszcze mocniej wtuliła się w rękę partnera. Chociaż faktycznie, gdyby Vellard dobierał się do Antharasa... ten pewnie uciął by mu głowę... Ale mimo wszystko nie chciała go zostawiać samego. Przez dłuższą chwilę sama się zastanawiała jakie mogłaby mieć hasło.. Może coś aby dokuczać Vellardowi? Nie ważne. Dziewczyna dość zmęczona ponownie delikatnie ziewnęła zakrywając dłonią swoje usta. -No poza tym, fajnie będzie się zajmować całym tym sprzętem.. Tym bardziej że znajduje się tutaj broń palna. -Poprawiła na swoim ramieniu katanę, którą otrzymała od ukochanego.

- Tak będziecie mogli podać swoje hasło- zainteresowałem się tym co Vellard miał do powiedzenia w sprawie organizacji. Na dobrą sprawę to była okazja dla niego, żeby się wykazać na swoim stanowisku. W końcu nie zatrudnię kogoś bez polotu na takim stanowisku- Z wielką chęcią wysłucham tego co masz do powiedzenia w tej sprawie i przedstawię ewentualnie swoje poprawki co do tego. Mam nadzieję, że znasz się na logistyce i zarządzaniu? Jak nie to szybko się tego nauczysz.- W razie czego go zdegraduje. Taiga faktycznie mogłaby się nudzić na rozmowie, ale chyba sobie znajdzie zajęcie. Wtedy wypaliła, że Vellard może się do mnie dobierać. Parsknąłem śmiechem i pogłaskałem ją po głowie.
- Ja tam się od dupy strony nie dam tak łatwo- zaśmiałem się i spojrzałem na swoją partnerkę, która bardziej wtuliła się w moją rękę. Delikatnie ziewnęła, pewnie była zmęczona po naszej porannej zabawie, no i po upojnej nocy z dnia poprzedniego. Wyśpi się w moich ramionach wkrótce. Chyba spodobała jej się katana ode mnie. Miałem takie wrażenie, że ten zwykły kawałek metalu potraktuje jak swój skarb. Pamiątkę po mnie. W sumie jakby chciała to mogłaby sobie wziąć drugą katanę, ale w jej rękach na chwilę obecną był to tylko zwykły kawał metalu. Na razie musi opanować podstawy zanim będzie mogła coś tym komuś zrobić. Oczywiście ja jej w tym pomogę. Przy okazji nie przeszkadza to uczyć się obsługi reszty broni. W tym hangarze na dobrą sprawę była tylko broń i ciężki sprzęt na grubego zwierza, albo mocniejszego potwora.
- Dlatego dałem Ci takie stanowisko, żeby jednocześnie zapewnić trochę frajdy przy pracy. W końcu im bardziej zadowoleni pracownicy, tym lepiej prosperuje firma- powiedziałem i mocniej ująłem jej dłoń. Była taka drobna i miła w dotyku. Jak cała Taiga. Ciekawe co Vellard sobie o nas myśli?