Villa Łowcy

- Nie jestem Homo - Spojrzał na Ciebie dziwnym wzrokiem - Tak ogółem nie przepadam za gejami, ale to nie ważne. Jestem Heteroseksualny. - Skąd ona ma takie podejrzenia ? Przecie nie zrobiłem chyba nic pedalskiego... ale nie ważne. - Tak znam się, więc się nie przejmuj. I kiedy by to tak można byłoby zorganizować ?

Nie da się tak łatwo od dupy strony? - zaciekawiło dziewczynę to stwierdzenie, zabawnie by to musiało wyglądać, zaśmiała się automatycznie z tego co powiedział jej ukochany.
-Faktycznie, nie wierzę abyś się tak mu dał. -Cichutko powiedziała, mimo tego że spało jej się bardzo dobrze, mogłaby jeszcze. Przez chwilę rozmyślała nad tym, jak będzie wyglądać jej nauka posługiwania się kataną.
-Jesteś pewien że chcesz mnie uczyć? -Spojrzała na niego, wiedziała że jest czasami dość niezdarna, więc można łatwo stracić do niej cierpliwość. Chciałaby opanować wszystkie bronie znajdujące się w tym pomieszczeniu. No a poza tym pomyśleć, że ten raj należał praktycznie do niej, to ona miała się nim opiekować i pilnować aby wszystko było w dobrym stanie. Najgorsze było to, że aby mogła używać swoich całkiem przydatnych do tego mocy, powinna mieć kontrakt.
-Ale kochanie, abym mogła się dobrze opiekować tym sprzętem, dobre by były moje moce... A niestety do nich potrzebny jest kontrakt. Co prawda wystarczyłyby mi moje najzwyklejsze zdolności, nic specjalnego. Chociaż nie wiem czy byś się nie przeraził moich oczu. -Uśmiechnęła się delikatnie wypowiadając to zdanie. Właściwie, jeżeli będą mieć dziecko, to czym ono będzie? No właśnie. Dziewczyna dość długo się nad tym zastanawiała. Czy to możliwe żeby było wpół- spooksem, a wpół-człowiekiem? Ciekawie by było. Delikatnie dłońmi dotknęła swojego brzucha.

- Cieszę się, że nie jesteś homo. Masz u mnie plusa, za to Vellard. Ja także nie trawię homo, a nawet to tępię- powiedziałem uśmiechając się. Dobrze, że jednak jest hetero. Mam przynajmniej spokój- Można to zorganizować w ciągu kilku godzin na dobrą sprawę. Kwestia dogrzebania się do odpowiednich dokumentów i przygotowania. Uspokoił dziewczynę.
- Spokojnie. Ja tak łatwo się nie dam- pogłaskał ją po głowię. Nie zdradziłby przecież jej dla jakiegoś faceta. Wizja bycia zapinanym od tyłu zbytnio go odstraszała. Prędzej zerwałby sobie całą skórę z ciała niż oddałby się facetowi. No cóż kolejny homofob.
- Jasne, że tak. W sumie co miałoby stanąć na przeszkodzie?- odpowiedział na pytanie dziewczyny. Wiedział, że z koncentracją mogą być duże problemy, ale stosując odpowiedni system kar i nagród może to się udać. Uśmiechnął się do swoich myśli. Poruszyła temat kontraktu. Istotnie to mogłoby jej pomóc w tej pracy, ale kosztem kogoś. Najpewniej to on zostałby kontrahentem i czerpał z tego korzyści. Jednak to jest dosyć niebezpieczne. Powinien się nad tym zastanowić, ponieważ dziewczyna może go kiedyś zabić swoimi mocami. Trzeba najpierw to wszystko przemyśleć.
- Kotku na razie musisz opiekować się nimi bez swoich mocy. Muszę zastanowić się nad tym kontraktem, bo to jest dosyć poważna decyzja- dziewczyna ujęła swój brzuch podczas tego wywodu. Zapewne była albo głodna, albo rozważała to czy mogą mieć kiedyś dziecko. Na dobrą sprawę nie jest to wykluczone, w końcu spooks ma fizyczne ciało więc nie powinno być problemu. Zacząłem ich prowadzić do sali konferencyjnej. Była to duża sala z okrągłym stołem oraz fajnymi dużymi krzesłami, na których spokojnie 2 osoby mogłyby siedzieć jednocześnie. Było 12 takich krzeseł, a każde z nich obite czarną skórą. Na podłodze leżała czerwona wykładzina, a stół był wykonany z hebanu. Gdzieś w rogu stał rzutnik, a na ścianie z metalu tablica i mazaki. Rozsiadł się wygodnie w fotelu oczekując, że Taiga usiądzie albo na kolanach albo na osobnym fotelu. Stawiał raczej na to 1.
-

Gdy doszliśmy do sali konferencyjnej, poczekałem aż zajmą miejsca, a gdy to zrobili zająłem miejsce na mównicy. Chwilę zastanowienia po czym zacząłem mówić - Otóż chciałbym przekazać Wam kilka moich pomysłów jakie można było by wprowadzić - zacząłem sobie przypominać wszystkie pomysły, było ich sporo - Po pierwsze, powinniśmy wyjść w miasto wyszukując łowców oraz zachęcić ich jakoś do wstąpienia. - coś banalnego na początek - kolejnym pomysłem jest zebranie mocniejszych bestii dla organizacji jako wspomaganie w misjach itp. - Hmm... to może być ciekawe - techników możemy znaleźć dzięki temu, że firma zajmuje się sprzętem militarnym i można stworzyć jakieś ogłoszenie, że poszukujemy uzdolnionych techników i pod przykrywką tamtej firmy możemy ich rekrutować do organizacji. Oczywiście z każdym trzeba przeprowadzić rozmowę i sprawdzić czy się nadaję. Kolejną sprawą jest to, że moglibyśmy spróbować zrobić własny portal do otchłani i nie być zależnym od Akatsuki. Co do kontraktów... Fakt faktem jest to niebezpieczne i nie legalne, ale kontrakt z spooksem możemy ciekawie wykorzystać do naszych celów. Rozumiesz o czym mówię. Przydałaby się nam oddzielna siedziba, ponieważ to chyba nie zbyt przyjemne gdy kupa ludzi przemieszcza się przez Twój dom. Informatorzy... ludzie zbierający informacje, kto jest potworem, a kto nie, czyż nie wspaniała rzecz? - rozejrzałem się po sali, czy nie są już znudzeni - I ostatnia rzecz, a jeśli coś mi się przypomni powiem potem. Więc dobrze by było jakby każdy posiadał przy sobie nadajnik GPS by w razie co zlokalizować. Mam nadzieję, że pomysły się podobały i czekam na pytania - Całe przemówienie mówiłem poważnym tonem, dosyć powoli i wyraźnie by zrozumieli.

Gdy Vell mówił to swoje przemówienia, Taiga zajęła się oglądaniem swojej katany, od czasu do czasu słuchała co Vellard ma do powiedzenia i zerkała wtedy na Anth'a. Całkiem nieźle mu idzie to przemówienie całe, dobre pomysły... Tylko mógłby je trochę rozwinąć... Ale nie ważne.. -Dziewczyna rozmyślała sobie o tym, jakby to wyglądała rekrutacja z jej strony, pewnie było by to coś dziwnego.. Aż strach jej dawać do rekrutowania techników. I moment moment, że co? Więcej techników? -Zdziwiona zamyśliła się jeszcze bardziej, w tym momencie zacięła swoją dłoń kataną. -Ałłć. -Syknęła z bólu, po jej palcach spływała stróżka krwi.

Vellard miał kilka dobrych pomysłów. W sumie upiekło mu się. Nie zostanie zdegradowany, a nawet pokazał tym że ma głowę na karku. Nadaje się do tej roboty, jak nikt inny. Z łowcami może być lekki problem, w końcu większość to indywidualiści. Więc tą kwestię trzeba przemyśleć. Druga sprawa to to, że łowcy często działają incognito, więc ciężko ich będzie rozpoznać. Bestie tutaj? Nawet dobry pomysł, ale wiąże się to z dużym ryzykiem polowania oraz potrzebą przebudowy części hangaru. Ciekawe jak widzi łapanie feniksów? Ha, robi się coraz ciekawiej. Techników swoją drogą można rekrutować pod tą przykrywką firmy wojskowej. Tylko co wtedy jak zaczną zadawać zbyt wiele pytań? Trzeba będzie ich jakoś przycisnąć. Portal do Otchłani to świetny pomysł, tylko że Akatsuki raczej nie udostępni swoich materiałów i planów jak go zbudować. Ułatwiło by robotę po prostu przyjście i zażądanie tych planów, tylko jaką mamy gwarancję że ich nie zniszczą? Nie ma znaczenia, czy przez ten dom przechodzić będą ludzie, czy nie. Mam to gdzieś. Z GPS to jest problematyczna sprawa, ponieważ nie działa to ustrojstwo wszędzie. Taiga skaleczyła się w rękę kataną. Podszedłem wtedy do apteczki na ścianie i zacząłem jej opatrywać palec.
- Pomysły masz dobre- mówiłem do Vella opatrując jednocześnie rękę ukochanej- ale jest kilka ALE. Po pierwsze z łowcami będzie taki problem, że większość to indywidualiści działający w cieniu. Wiesz jaki będzie z tym problem prawda? Druga odnośnie tych bestii wiązałoby się to z polowaniem oraz tym, że trzeba będzie przebudować hangar aby to tu trzymać. Trzy. Akatsuki raczej nie udostępni planów swojego portalu. No chyba, że liczyłoby się to jako pomoc dla łowcy, więc trzeba coś wymyślić. Kontrakt pewnie kiedyś będę miał z Taigą, a co do ludzi przechodzących po rezydencji... Nie robi mi to różnicy i tak i tak mam wiele wolnych pokoi. Zwłaszcza tu na dole. Nadajniki działałyby tylko w świecie ludzi i trzeba by ludziom je tak podawać, żeby nie połapali się że je mają. Najlepiej wbudować nadajnik w kartę- wyciągnąłem swojego Asa pik. Skończyłem opatrywać Taigę i dałem jej całusa- Skończone. Mam nadzieję, że pacjentka więcej się nie skaleczy ostrym przedmiotem- pogłaskałem jej głowę, a potem usiadłem z powrotem.

- Tak naprawdę dałem tylko pomysły, to wszystko trzeba jeszcze obgadać co i jak. NIe jest to w pełni opracowane i jest podane samo założenie. Szczegóły omówimy kiedy będziesz chciał - Stałem cały czas na mównicy patrząc na nich.

-Dziękuję. -Uśmiechnęła się delikatnie łapiąc się za opatrzoną już rękę. -Jestem pechowcem, wybacz. -Spojrzała w podłogę zamyślając się. A co będzie, jeżeli znajdą się lepsi technicy od niej? Co wtedy ona zrobi, jeżeli będzie bezużyteczna? Dziewczyna czuła w sobie taką pustkę. -A... A co jeżeli znajdzie się lepszy technik ode mnie? -Wymruczała smutno, spojrzała w oczy ukochanego, a następnie na stojącego naprzeciw nich Vell'a. Bała się, że mogliby ją wyrzucić czy coś.. A przecież tego nie chciała.

Antharasa zdziwiły słowa Taigii. Przecież nie będzie lepszego technika, niż ona. Objął delikatnie rączki dziewczyny i powiedział miłym głosem.
- Spokojnie, my nie zostawiamy naszych w tyle. Dla mnie zawsze będziesz na szczycie wśród techników. Wiesz co? Skoro masz taką smykałkę do tego, to co ty na stanowisko nadzorczyni techników?- spojrzałem jej w oczy i uśmiechnąłem się. Dziewczyna nie ma powodu do obaw. Nie zostawię jej.
- Vellard... Jeżeli znasz jakiś łowców i natkniesz się na nich, przekaż im że byliby tu mile widziani. Kiedy zbierzemy całą kadrę wtedy można wszystko ustalić- powiedziałem głaszcząc Taige po głowie.

- Oczywiście, a więc co teraz? Hasła? - poprawiłem miecz na ramieniu i delikatnie zwęziłem krawat.

Na słowa chłopaka dziewczyna automatycznie się ucieszyła. -Naprawdę? Ja? -Uściskała go mocno go w siebie wtulając. -Kocham Cię, wiesz? Wierzysz we mnie mimo iż mam wielkiego pecha. -Uśmiechnęła się. Tuląc się tak do Anth'a, usłyszała pytanie Vellarda. -Wymyśl sobie hasło i pójdzie się to wszystko ustawić w systemie... tyle z roboty. -Wtuliła się w ukochanego zamykając oczka.

Antharas przytulił ją. Czuł się z nią dobrze i na chwilę zapomniał o spotkaniu. Po chwili się ogarnął, kiedy to jego ukochana przymknęła oczka. Hasła wgrywane były do głównego komputera, który znajdował się pomieszczenie niżej. Taiga musi go zobaczyć, chociaż to mogłoby być ryzykowne.
- Też Cię kocham malutka- powiedział i wrócił wzrokiem do Vellarda.
- No i jeszcze jest kwestia szkoleń członków. Sugeruję, żebyśmy we dwóch jako ci najbardziej doświadczeni zajęli się nowymi członkami. Ja już mam Taige na szkoleniu bojowym. A właśnie nie pokazałem wam jeszcze sali treningowej, ale to za chwilę. Hasła ustalicie sobie jutro i jutro je wgramy do głównego komputera.

- Hasło jest już w głowie - uśmiechnąłem się - To więc kolejnego członka ja mam szkolić tak? Poza tym będzie coś papierkowej roboty? - śmiech - Hmm... sala treningowa, przyda się. Codziennie rano trenuję.- Na słowa, że będę miał gdzie trenować, ucieszyłem się. Pomyślałem by zajrzeć do pokoju odpraw by przyjrzeć się gdzie będę musiał pracować.

-Boże, już widzę jak on go wyszkoli. Na zawołanie będzie aportował, ale nic zrobić nie będzie umiał. -Taiga wyobrażała sobie masę głupich scen jak to Vellard by szkolił jakąś osobę, było to tak głupie, że nie realne. -Nudzę się. -Wymruczała wtulając się w Anth'a. -To ja może zostawię was samych? -Wstała na nóżki i zaczęła kierować się do drzwi przeciągając się w tym samym czasie.

- Papierkowej roboty będzie dużo... i tak ty masz następnego szkolić. Macie do dyspozycji najnowocześniejszą salę treningową w pokoju obok- spojrzałem na Taigę- aportować na zawołanie? Dobry pomysł w końcu najważniejsza jest lojalność- uśmiechnąłem się i pogłaskałem ją po głowie. Także wstałem wraz z nią- to może wam teraz pokażę tą salę?- podszedłem do drzwi- od razu będzie sposób na nudę.- zacząłem się kierować w stronę sali treningowej.

- Spokojnie ty się nie martw - Zaśmiałem się na słowa Taigi - Ok robotę papierkową idzie przeboleć, to nie jest nic trudnego. A co do tej sali treningowej to bardzo chętnie - udałem się za nim - zajrzymy jeszcze potem do pokoju odpraw dobrze? - zapytałem się ciekawy swojego miejsca pracy

Sala treningowa? Ciekawie jak wygląda. Zapewne jest tam masa niebezpiecznych broni i innych przedmiotów. Może być całkiem ciekawie. Złapała za dłoń zbliżającego się Antha i otworzyła przed nimi drzwi. Chciała go mieć tylko dla siebie. -Cóż, faktycznie. Najważniejsza lojalność. -Ciekawie czy Taidze się trafi jakiś sługa, ciekawie by było, chociaż to pewnie nierealne. -A co będziemy robili po zobaczeniu już tej sali? -Spojrzała się na Vellarda, po czym od razu wzrok przeniosła na Antharasa.

Antharas otworzył drzwi do sali treningowej. Składała się ona z 2 pomieszczeń. Pierwsze to było pomieszczenie z panelem sterowania i sprzętem. Drugie natomiast było puste. Całkowicie obite blachą. Wszedł do pokoju z panelem i coś nastawiał przez chwilę. Ze ścian w drugim pomieszczeniu wysunęły się wieżyczki, a z podłogi bariery- To jest sala treningowa z uczącym się AI, które symuluje warunki pola bitwy. Są 2 rodzaje treningów. W warunkach bezpiecznych i te ekstremalne- oj tak były one ekstremalne i to bardzo. Nawet miał po nich parę ran, które się zagoiły już. Nagle zadzwonił mu telefon. Wyciągnął go, a na ekranie widać było napis "Firma".
- Przepraszam na moment- odszedł na bok i odebrał.
- Tak słucham... Jak to macie z tym problem?- widać że był wkurzony- Że jak to ukradli niby?????- zaczął chodzić nerwowo po pomieszczeniu. Otóż konkurencja ukradła jego firmie jeden prototyp nowej wyrzutni ziemia-powietrze. Bardzo drogiej wyrzutni mogącej zrewolucjonizować przemysł zbrojeniowy. Musiał tym się natychmiast zająć. Schował telefon- Wybaczcie muszę czymś ważnym się zająć. Rozgośćcie się, sala jest do waszej dyspozycji...- sięgnął do szuflady po dodatkową kartę i wręczył Taidze- trzymaj. A i jak będziecie wchodzić tutaj na razie musicie wetknąć kartę w port znajdujący się w windzie żeby rozbroić system- dał buziaka swojej ukochanej i wyszedł. Skierował się do sypialni, żeby się ubrać.Zabrał ze sobą też swój miecz oraz resztę rzeczy które przeważnie ma przy sobie. Wrócił na dół po motocykl i udał się w kierunku firmy. O tak moi mili, nasz łowca miał prawko na kategorię A oraz B.
Z.T

-Dobra, skoro ty już idziesz... -Wymruczała i odwzajemniła jego całuska. -Nie zostaje tu. -Spojrzała się na Vellarda i skierowała się do wyjścia. -Idę się przejść. -Powiedziała nie odwracając się nawet. Umyła się, ubrała się w swoje ciuchy i wyszła.
ZT

Gdy wszyscy się rozeszli też postanowiłem wyjść się przejść. Z.T.