Boczne Alejki.

Raz na jakiś czas każdy potrzebuje chwili oddechu od pracy lub życia codziennego. Takie uczucie dopadło też pewnego łowcę. Napędzany wszechobecną nudą oraz brakiem zleceń postanowił przejść się po parku.
- Kiedyś jak byłem mały często tu się bawiłem. Heh, czyżby dopadała mnie nostalgia?- pomyślał i szedł dalej, aż dotarł do bocznej uliczki. Kolejne wspomnienie przemknęło. Było to wspomnienia o wojnach podwórek, solówkach z dzieciakami z sąsiedztwa oraz o dresach, przed którymi się uciekało- Heh stare dobre czasy- powiedział do siebie i lekko poprawił futerał na gitarę, który zakupił poprzedniego dnia. W końcu nie będzie nosił przy sobie Muramasy na widoku, a taki futerał może być całkiem dobrą skrytką na miecz. Miał też ze sobą plecak z kilkoma bełtami i swoją kuszą. Czasem dobrze jest mieć ze sobą jakąś broń. W końcu nie wiadomo, kiedy to wróg może uderzyć. Oczywiście można też sporadycznie dać jakimś biednym dzieciakom mały pokaz strzelania do puszek
- Nienawidzę swojej natury. Jestem za łagodny i daje się ponieść emocjom takim jak nostalgia i tęsknota za przeszłością- na moment przysiadł na chodniku i poprawił kapelusz. Spojrzał na słońce i przypomniał mu się ten dzień, kiedy to jego dzieciństwo legło w gruzach. Zacisnął mocniej dłoń -Nie pozwolę, żeby to spotkało kogokolwiek. Nawet w bocznych alejkach spacerowali od czasu do czasu jacyś przechodnie co jakiś czas dziwnie zerkając na postać łowcy. W końcu to nie codzienne, że ktoś ubrany jakby wyrwał się z jakiegoś anime siedział na chodniku z futerałem na gitarę.

Dzisiejszego dnia postanowiłem sobie zrobić wolne od treningu, więc postanowiłem przejść się po parku. Gdy szedł sobie alejką mijały go różne twarze jednak żadna nie była mu bliska ani znana - nie potrzebuję nikogo, od zawsze byłem sam więc sobie poradzę - pomyślałem i szedłem dalej. - Tylko ten miecz jest dla mnie bliski - delikatnie podniósł głowę i spojrzał na niebo. Zachmurzenie powoli zanikało, co go trochę zakłopotało - nie lubię słońca, jest tak... rozpraszające - opuścił głowę i zauważył jakiegoś mężczyznę w kapeluszu z wystającymi spod niego czerwonych włosów. Zaciekawiła go ta osoba

Łowca siedział sobie na chodniku. Mijały go dzieci, murzyni, jakieś dresy. Jednak znali go tu. On tu często przychodzi i lepiej było z nim nie zadzierać. Wyglądał jak typ z pod ciemnej gwiazdy. Zauważył idącego człowieka. Miał na sobie miecz, był ubrany na czarno a jego twarz wyrażała pewną tajemniczość. Jednak łatwa była do odczytania jego żądza mordu. Te oczy widziały śmierć wielu. Tak jak moje oczy. Zapewne on też przeżył ciężkie chwile. Takie rzeczy zawsze zostają wryte w psychikę. Wielu twierdziło, że jestem niespełna rozumu. Że trawi mnie gniew i nienawiść. Poniekąd to jest prawda. Używam tego oby osiągnąć swój cel. Spojrzałem na niego.
- Ładny dzień dzisiaj nieprawdaż? Wyprowadzasz na spacerek swój mieczyk czy idziesz odwalić jakąś robótkę na mieście?- zapytałem lekko poprawiając sobie futerał z mieczem.
Czekałem na jego reakcję. W międzyczasie poprawiłem sobie kapelusz oraz maskę.

- Ładny ładny - Uśmiechnął się w dosyć nietypowy sposób - Można się zgodzić z tym, że wyprowadzam Blitzkrugera na spacer. W końcu musi mieć jakiś dzień wolnego - zaśmiał się i przystanął obok niego - Czyżby  łowca ? Tak wiem powinienem schować gdzieś ten miecz, a tak na marginesie jestem Vellard Yurikov. Może Ciebie to nie obchodzić, ale lubię się przedstawiać

Spojrzałem na osobnika. Przedstawił mi się. W sumie siebie i swoją zabawkę. Wyglądał na dosyć pewnego siebie, jednak odrobinę niedoświadczonego. Ten uśmiech... prawie jak psychopata jakiś. Blitzkruger? Co to kurde za nazwa? Jakby to był wyrok sądowy albo nakaz egzekucji. No kowal, który wykuł ten miecz musiał mieć chyba traumę jakąś. Kto wie, może przezywali go w dzieciństwie. Uśmiechnąłem się do swojej myśli. Zapytał mnie czy jestem łowcą. Czy to jest, aż tak oczywiste? No może odrobinę. W końcu wyglądam jak jakiś dziwak i jestem w miarę znany.
- Istotnie powinieneś, bo spłoszysz zwierzynę. Pozwól, że zapytam czy też jesteś łowcą? Czy jednak szukasz po prostu mojej pomocy w oczyszczeniu tego plugastwa zwanego potworami?- zapytał zerkając świdrującym spojrzeniem. Oczy Antharasa były pewne oraz można było dostrzec w nich pewien bagaż doświadczeń. No i może jakiś urok i tajemniczość. Jednak to była tylko powłoka jaką dostrzegłeś. Tak naprawdę były to oczy seryjnego mordercy potworów, który zabije każde nieczyste stworzenie bez mrugnięcia okiem.
- Antharas Van Halisha, Archont Welsch Dragon- przedstawiłem się- kojarzysz zapewne taką jedną prywatną firmę wojskową? To właśnie moje dzieło- powiedziałem z dumą. W końcu trzeba być dumnym z rewolucjonizacji przemysłu zbrojeniowego.
- A i zapewne twoja zabawka może pochodzić z mojej firmy. Halisha Industries- coś ci ta nazwa mówiła. To była jakaś firma od produkcji broni.

- Tak jestem łowcą - Wrócił do poprzedniego wyrazu twarzy - Coś kojarzę, kiedyś obiło mi się o uszy, a miecz ? Wiesz całkiem możliwe, że pochodzi z Twojej firmy. Jak chcesz mogę Ci go pokazać - zaśmiał się - Może odkryjesz jego pochodzenie. - Wygląda na dosyć wprawionego w to co robi, jednak ten kapelusz... wygląda trochę komicznie. Zaśmiał się w środku. Jeżeli posiada firmę to pewnie i starszy ode mnie. Z resztą skąd on ma tak czerwone włosy ? Wpadł głową do farby ? Ale nie ważne. - Długo się tym zajmujesz ?

- W takim razie pokaż to żelastwo- spojrzałem na tą jego wykałaczkę. Na pierwszy rzut oka wyglądał na zwykłe ostrze. Niewzmacniane technologią WC. No cóż gościu ewidentnie klepał biedę hehehehe. Jednak w ostrzu było coś tajemniczego. Coś takiego... magicznego. Może było skonstruowane na tej samej zasadzie co Meledictum? Eh, nie ważne.
- Zajmuje się tym ponad 16 lat. Żyje tylko z zemsty na tych skurwysynach potworach. Kiedy słyszę krzyk niewinnych czarny płaszcz rusza do tańca. No to było słowo wstępu od starszego kolegi po fachu- powiedziałem i otworzyłem futerał- Widzę, że twoje ostrze jest trochę w tył z nowinkami technicznymi. Wysoka częstotliwość mówi ci to coś?- zapytałem wyjmując swoje ostrze. Poczułeś żądzę krwi, która unosiła się z miecza. To było złe ostrze. Baaaardzo złe. Było na chwilę obecną w pochwie, która była całkiem spora jak na taki miecz. Była prostokątna, metalowa z paroma diodami i przyciskami na niej. Sama rękojeść była wykonana z jakiegoś materiału antypoślizgowego. Czujesz, że nie chciałbyś się spotkać z tym mieczem.
- Prowadzę też pewną organizację, która zrzesza łowców, aby wyplenić to paskudztwo- dorzucił oglądając swój miecz. Wyciągnął go lekko. Ostrze ma czerwony krwisty kolor.

Miecz założył na plecy - Tak kojarzę, jednak ten miecz jest dosyć stary więc nie spotkał się z tym sposobem wytwarzania broni, ale i tak do najgorszych nie należy - uśmiechnął się - Na potwory jest w sam raz. Twój wygląda ciekawie, kolory są dosyć interesujące. Zapewne potwory padają na sam jego widok - chyba krwi sporo przelało to ostrze - To dosyć długo i widzę też podobny motyw pracy. - zaśmiał się - 16 lat temu to jeszcze byłem zaledwie 9 letnim dzieckiem - trochę doświadczenia jednak ma. Zaciekawiła mnie ta organizacja - Organizacja ? Hmm... coś ciekawego, choć jestem indywidualistą jest to i tak całkiem dobry pomysł - zaciekawił się, było to widać delikatnie po oczach

- Na potwory każda broń jest dobra. Możesz walczyć nawet największym rupieciem, ale mając dobrą technikę powalisz każdego- schowałem miecz do futerału. Wstałem i założyłem go na plecy- Więc to pewnie bardzo stara produkcja jest, albo to nie mojej firmy- spojrzałem na miecz. Jeżeli byłby z mojej firmy to powinien mieć logo na rękojeści. Tego loga nie było, więc zapewne produkt konkurencji. Jakiś stary rupieć zapewne, ale ostry- Czyli masz 25 lat aktualnie. To krótki staż masz. W sumie ja sam mam niewiele dłuższy- w końcu ktoś zainteresowany organizacją? Hmmm dziwne. Zazwyczaj łowcy nie pracują w parach, ale jeżeli dałoby się ich zjednoczyć we wspólnym celu to można by osiągnąć coś dużego- Biznes się dopiero rozkręcam tak właściwie, więc pracowników mi trochę brakuje. Piszesz się na bycie moim podnóżkiem... Znaczy się prawą ręką?- zapytałem poprawiając sobie kapelusz. Jestem ciekaw czy się zgodzi. Widać, że odrobinę się tym zainteresował. Najwyżej zostanie jakimś pomniejszym szeregowym, albo rozejdziemy się tak jak się spotkaliśmy.
- Jeszcze jedno ważniejsze pytanie. Czy aby nie jesteś potworem?- w końcu nie raz i nie dwa widziało się monstra o twarzy ludzi. Czekałem na jego reakcję. Jeżeli okaże się kiedykolwiek groźny dla otoczenia i ludzi, to zlikwiduje go bez najmniejszych oporów.

- Najlepsza chyba to kupa na patyku - zaśmiał się - +100% do fear'a. Miecz należał do pradziadka, więc dosyć stara. - Widać dobrze zna się na broni - Z tym jest trochę prawdy, jak pewnie zauważyłeś większość łowców jest indywidualistami, jednak nie powinno to stanowić jakiejś przeszkody by zrzeszać ich w organizację. - zadziwiło go trochę tak wysokie stanowisko dla osoby, którą dopiero co poznał - Mi to pasuje, jednak miło by było jakbyś opisał trochę tą organizację, co do tego czy jestem potworem - chwila ciszy i taki uśmiech na jego twarzy - nie jestem, a co do zaufania, skąd mam wiedzieć czy ty nie jesteś ? - zaśmiał się - widzisz jesteśmy na równi co do tego

Czyli jednak to była stara produkcja. No cóż, dobre i to. Kupa na patyku? Faktycznie na niektórych, to by zadziałało. Tu nie chodziło tyle o strach co o samo obrzydzenie. Łowcy z natury są indywidualistami. Dobrze, że się ze mną zgodził. Jednak widać, że on też szuka sobie większej grupy, aby przeprowadzić oczyszczenie.
- Organizacja zrzesza łowców oraz spooks. Spooks, dlatego że one nie są akceptowane przez potwory oraz, są bardziej, że tak to ujmę ludzkie. Da się z nimi jakoś dogadać, a ich wiedza i umiejętności w zakresie techniki są... imponujące. Mamy własną siedzibę oraz miejsce szkoleń dla nowych rekrutów. Wiesz, możesz ze zwykłego człowieka zrobić maszynę do zabijania tam. Działamy pod przykrywką firmy wojskowej, aby nie wzbudzać podejrzeń naszej zwierzyny. W międzyczasie też testujemy prototypy z mojej firmy. Oczywiście pracownicy mogą mieszkać w kwaterze głównej, a to jest dosyć komfortowe miejsce. Założenia organizacji są w miarę proste. Zrzeszać łowców, pomagać innym łowcom i wytępić tą plagę jaką są te szkodliwe potwory. W sumie każdy potwór jest na swój sposób szkodliwy, ale są też te które można wykorzystać, tu mam na myśli spooks- nieznajomy pewnie był lekko zdziwiony na to wysokie stanowisko. Ale co mu się dziwić? Ja jednak dostrzegłem w nim pewien potencjał. Ma doświadczenie, które trzeba wyszlifować, a poza tym po cholerę mi rekruci skoro organizacja jeszcze się nawet nie rozkręciła- Fakt jesteśmy równi co do tego, więc trzeba będzie uwierzyć na słowo. Zawsze można spróbować zawrzeć kontrakt. Jeżeli nic nie wypali to znaczy, że jesteśmy ludźmi. Ale wybacz, ja cię nie będę całował. Nienawidze tego typu pedalstwa- splunął na bok opluwając jakiemuś dresowi butki. Dres na moment się na niego spojrzał jakby chciał go zabić, jednak połapał się z kim ma do czynienia. Podkulił ogon i poszedł. Ot zwykły dresik typowy.

Znudzona błądzeniem po parku, weszła w pierwszą lepszą boczną alejkę, dłuższą chwilę błądziła przyglądając się tutejszym mieszkańcom, wyróżniała się z tłumu swoim nie codziennym ubraniem. Takie widoki dla tych ludzi są pewnie jakieś dzikie.. -Pomyślała. Patrząc pod nogi szła przed siebie nie zważając na mijających ją ludzi. Nagle przez całkowity przypadek wpadła na pewnego wysokiego mężczyznę, przy czym przeraziła się, wyglądał dość srogo. -P..Przepraszam, byłam rozkojarzona i nie zauważyłam pana.- Ze strachem w oczach spojrzała do góry, mężczyzna był ubrany dość nietypowo, ale według niej bardzo interesująco.. Na plecach miał futerał od gitary.

- Dosyć ciekawa jest ta firma, nawet mi się podoba. - Uśmiechnął się, widać gościu nie jest taki zły, przypomina mi trochę przyjaciela z dzieciństwa - Co do Spooks, nie spotkałem jeszcze bo fakt faktem trudno ich odróżnić i jakoś specjalnie nie szkodzą. Z resztą ich umiejętności jak wspomniałeś są dosyć ciekawe i przydatne - w tym też się zgadzamy, też nie ciągnie mnie do próby kontraktu z facetem - Co do kontraktu... też mnie jakoś nie ciągnie do próby. Wyglądało by to co najmniej pedalsko jeśli nic by się nie stało - śmiech

Ktoś na mnie wpadł. Powoli się odwróciłem i spojrzałem swoim wzrokiem na tą osobę. Była to postać w kombinezonie z odkrytym dekoltem, brzuch i nogi. Miała na sobie całkiem dobrze dobrane zakolanówki oraz jakieś dziwne spinki. Wyglądała trochę jak takie techno nie wiadomo co. Może to spooks? Przeprosiła, że wpadła. Poprawiłem sobie kapelusz ukazując swoje czerwone włosy oraz tajemnicze oczy. Dziewczyna na dodatek miała dosyć obfity dekolt.
- Nie ma za co- odpowiedziałem teatralnym miłym głosem- każdemu się czasem zdarza zamyślić i wpaść na kogoś- spojrzałem jeszcze raz na nią- A co taka ładna panienka robi w takim rynsztoku jak boczne alejki? W końcu roi się tu od zboczeńców, gangsterów i dresiarzy, a w takim stroju, gdybyś nie wpadała na mnie, tylko na jakiegoś zboka to gwałt byłby murowany- powiedziałem śmiejąc się lekko na ostatnią część. Zauważyłaś, że mężczyzna ma też maskę na twarzy. Jest dosyć wysoki i chyba nawet dobrze zbudowany. Tylko ten dziwny kapelusz i strój wszystko psują. Kto normalny w ciepły dzień ubiera się w samą czerń i płaszcz?

Z ciekawością w oczach przyglądała się mężczyźnie, nie wyglądał na zbyt miłego, a mimo wszystko nie potraktował jej jakoś źle. -Co cóż, faktycznie zdarza się.- Uśmiechnęła się delikatnie. -Huh, a co ja tu robię? Szczerze to sobie spaceruję, nie znam tutejszych okolic więc nie bardzo wiem czego się spodziewać. A to o tych zboczeńcach... Czy to było o twoim koledze? -Ostatnią część wręcz wyszeptała lekko się śmiejąc. -A co do gwałtów, to się nie ma co o mnie martwić. -Spojrzała na niego. -Poza tym, miło mi poznać, nazywam się Taiga.- Wyciągnęła swoją chudą dłoń w jego stronę.

Gdy na nią spojrzałem przypomniały mi się traumatyczne przeżycia z przeszłości jak kobieta próbowała zadusić mnie cyckami. Na oczach delikatnie pojawił się strach po czym delikatnie się cofnął. - Ja jestem Vellard Yurikov - wykrztusił z siebie - także miło mi poznać - Starał się opanować emocje.

Delikatnie ująłem dłoń niewiasty i ucałowałem delikatnie dłoń. Żeby to zrobić nieznajomy musiał troszkę maski uchylić. Dostrzegłaś wtedy rozległe blizny po pazurach na twarzy. Sytuacja trochę jakby jakiś szlachcic cię spotkał czy coś.
- Antharas Van Halisha- powiedział po pocałowaniu rączki- także mi miło-
Vellrad zboczeńcem? No może. W sumie pasowałoby do niego. Lata z wielkim mieczem i stara się chyba zaimponować. Mawiają, że im większe zabawki tym mniejszy hehehe. Na widok dziewczyny Vellardowi zrzedła mina. Czyżby bał się kobiet? Może jakaś trauma czy coś. Nie wnikam. W razie czego go zdegraduje!
- W sumie nie zdziwiłbym się gdyby był- spojrzałem na Vellarda i zaśmiałem się- ale chyba się boi kobiet, więc to mało prawdopodobne, żeby był gwałcicielem.
- No to jest dosyć niebezpieczna okolica. Czasem kręcą się tu prawdziwe potwory i czasem inne plugastwa. A moim zadaniem jest polowanie na to coś i pomaganie innym. Zawód jak zawód- w sumie spojrzał spooksowi w oczy. Ma piękne dwukolorowe oczy. Prawe niebieskie, lewe zielone. W oczach widać było, że jest typowym forever alone i chyba podświadomie szuka towarzystwa.

Delikatnie się zdziwiła poprzez reakcje Vellard'a. -Coś się stało? Jeżeli coś źle zrobiłam to przepraszam.-Spojrzała się w jego oczy. Po chwili zerknęła na Anth'a.. -Traktujesz mnie zbyt dobrze.-Uśmiechnęła się do niego. -No cóż, może kręcą się tu takie potwory, chociażby ja.- Zaśmiała się cicho. -Oczywiście żartuję. Chciałabym poznać tu jakiś ciekawych ludzi.-Kątem oka zerknęła na Vellard'a a zarazem na Anth'a.- Uhh.. zrobiło się troszkę zimno.

- Nie nic, odezwała się pewna moja trauma. Nie boję się kobiet, a raczej nie każdej, musi spełniać pewien warunek - uśmiechnął się delikatnie - przepraszam muszę się przyzwyczaić po prostu - ściągnął miecz i podał jej płaszcz - To tak w ramach przeprosin co do mojego zachowania - uśmiechnął się jednak dalej trzyma dystans - I ja nie jestem gwałcicielem, ani żadnym zboczeńcem - śmiech

- No to już poznajesz ciekawych ludzi. Mianowicie 2 łowców. W sumie po twoim ubiorze można wywnioskować 2 rzeczy. Albo jesteś spooksem, albo jakąś cosplayerką, której życie nie miłe zapuszczając się tu. Więc? Które z nich jest poprawne?- zapytał się bacznie przypatrując się dziewczynie i jej reakcji. Vellard podał jej płaszcz. W sumie ja to chciałem zrobić, ale niech robi co chce. Może się zrehabilituje, a ja go wtedy nie zdegraduje.
- W sumie nie zdziwiłbym się gdyby faceci do Ciebie wzdychali, bo z perspektywy faceta możesz być dosyć... pociągająca- to ostanie powiedział dokładnie się przyglądając- jednak nie każdy umiałby się powstrzymać. Na szczęście trafiłaś w towarzystwo tych bardziej ogarniętych, którzy potrafią utrzymać nerwy na wodzy- zaśmiał się.
Łowca poprawił sobie futerał na plecach. Miecz był dosyć ciężki. Nie tyle sam miecz, co sama pochwa od niego. Cała ta elektronika, system zasilający oraz sam miecz, który sam mało nie warzył. Na dodatek miał przy sobie plecak ze swoją kusza i resztą rzeczy- Może masz ochotę się przejść?- zaproponowałem dziewczynie w międzyczasie poprawiając sobie kapelusz i maskę. Dosyć nie lubię jak ktoś się gapi na moje blizny, dlatego noszę tą maskę, a kapelusz żeby nie czepiali się rudych włosów.
- Tak, więc jeżeli szukasz ciekawych ludzi to w tej dzielnicy o nich trudno. Widzisz znalazłaś 2 porządnych na setkę śmieci- powiedział lekko przeciągając się

Dokładnie się zaczęła przyglądać Anth'owi.-Jesteś bardzo ciekawym człowiekiem, w przeciwieństwie do mnie, ponieważ ja jestem spooks'em.-Uśmiechnęła się niewinnie do niego, po czym wzięła płaszcz od Vellard'a.-Dziękuję. Nie będzie Ci zimno? Nie chciałabym abyś zmarzł.-Delikatnie się oparła o mur spoglądając w niebo. - Cóż, przyznam wam że jesteście ciekawi. -Zaśmiała się cicho po czym uśmiechnęła się do nich. - Chętnie się z wami przejdę. Nie wiem co masz do swoich włosów. Gorsze są moje.. takie.. pastelowe.. No i ten niski wzrost. -Spojrzała na swoje buty, które służą jej do podwyższania.

- Och uwierz, że wbrew pozorom Spooksy też są ciekawe- powiedział łowca opierając się obok niej. Jeszcze raz na nią spojrzał. Wygląda trochę komicznie w płaszczu Vellarda. W sumie ja jako łowca do spooksów nic nie mam. Jedynie zabijam potwory, które są groźne dla ludzi. Ten potwór nie wydawał się taki. Bardziej wyglądał na zagubionego, a raczej opuszczonego. Nawet to dosyć typowe dla spooks. Nie są nawet akceptowane wśród potworów, dlatego przyzwyczaiły się do samotności. Nie wiem czemu, ale zrobiło mi się tej dziewczyny żal. Taka samotna, zupełnie jak ja kiedyś. Jednak udało mi się zwalczyć to poczucie i nie odczuwam zbytnio tego. W sumie nawet mi to obojętne czy jestem sam czy z kimś.
- Powiedzmy, że ludzie mają dziwny stereotyp. Rudy nie ma duszy, że zło wcielone i takie tam różne rzeczy. Żarty typu "Czego brakuje rudemu na imprezie? Zaproszenia"- zdjąłem kapelusz. Ukazały się wam krwisto czerwone włosy. To nie jest rude. To jest autentycznie czerwone. Spojrzałem na włosy dziewczyny. Były koloru pastelowego- Nie jest tak źle, a ze wzrostem też bym nie narzekał- położył jej rękę na głowie- To naturalne, że kobieta jest zawsze niższa od faceta. A około to 150 cm to przeciętny wzrost- pocieszył cię. Nie widzisz jego twarzy z powodu maski, ale po oczach wyczuwasz, że tam jest uśmiech

- Spokojnie, nie będzie - Uśmiechnąłem się do niej. Ciekawe gdzie On chce iść. Zacząłem się zastanawiać zakładając miecz na plecy - Spooksy są ciekawymi stworzeniami, innymi niż reszta, są to chyba jedyne stworzenia z otchłani, z którymi idzie się dogadać - śmiech. Chyba nie jest to taka zła osoba, czuję się już trochę luźniej niż w poprzednio - Co do rudych to ja nic nie mam

Poczuła się dość... głupio, jak by po raz pierwszy komuś na niej zależało, jednak wiedziała że to tylko złudzenie. -Dziękuję za pocieszenie. Ja jednak uważam że mimo stereotypów na temat koloru włosów jesteś naprawdę wartościową osobą. A przy okazji, bez maski wyglądasz całkiem uroczo. Na swój sposób. -Uśmiechnęła się do niego. - Tak więc idziemy się przejść? -Spojrzała się w jego oczy z uśmiechem na twarzy. -A właśnie Vell..-Ściągnęła płaszcz i mu oddała. -Na pewno Ci zimno. Nie chcę żebyś zmarzł.