Posiadłość red rose

No dobrze. Chciał wytłumaczyć. Nawet bardzo dobrze. Maledizione ułożył się wygodniej obserwując dokładnie co robił i mówił jego narzeczony. Jednakże to co widział zupełnie mu się nie spodobało. Czumu on się kaleczy? Przecież zrobi sobie krzywdę i wykrwawi się i... nie odpowiadał. Wolał działać. Zerwał się jak najszybciej umiał co w jego stanie nie było najlepszą opcją ale zawroty głowy było najmniejszym teraz problemem. Kiedy ustały zaczął szukać apteczki by jak najlepiej jak umiał założyć chłopakowi opatrunek uciskowy powyżej rany. Wiedział, że tak trzeba a ważniejsze jak to się robi z prostej przyczyny: najczęściej sobie musiał coś takowego zakładać. Dopiero kiedy mniej więcej upewnił się, że jego ukochany nie wykrwawi się zdołał mu odpowiedzieć.
-Nie usypiaj, zaraz ci pomogę. - podniósł chłopaka ostrożnie z podłogi i zaniósł go do sypialni układając na łóżku. Podał mu szklankę wody i zaczął delikatnie głaskać po głowie.
-Nie chce by coś ci się stało. Nie chce byś umarł. Nie chce cie stracić. - w głosie chłopaka można było usłyszeć strach a on sam intensywnie się zastanawiał czy trzeba dzwonić po lekarza by podał krew ale przecież ubytek nie był aż tak duży i został zatamowany więc może wystarczy, ze uzupełni braki w płynach?